qì tuán
气团qì zhì
气质qì jí
气急qì xuè
气血qì chuāng
气窗qì tián
气田qì jié
气节qì yā
气压qì pào
气泡qì liàng
气量qì bèng
气泵qì gài
气概qì hàn
气焊qì shì
气势qì xiàng
气象qì duǎn
气短qì chuǎn
气喘qì guǎn
气管qì liú
气流qì něi
气馁qì hòu
气候qì yàn
气焰qì xū
气虚qì diàn
气垫qì qiāng
气枪qì pò
气魄qì wēn
气温qì huà
气化qì dòng
气动qì tǐ
气体qì mén
气门qì qiú
气球qì dù
气度qì fēn
气氛qì fèn
气愤qì xiōng
气胸qì nǎo
气恼qì pài
气派qì gē
气割qì kǒng
气孔qì gēn
气根qì gōng
气功qì xī
气息qì xuán
气旋qì náng
气囊qì shu
气数qì wèi
气味qì chōng chōng
气冲冲qì diàn chuán
气垫船qì yā biǎo
气压表qì xiàng zhàn
气象站qì xiàng xué
气象学qì xiàng tái
气象台qì tóu shang
气头上qì shì xiōng xiōng
气势汹汹qì xī yǎn yǎn
气息奄奄qì yǔ áng áng
气宇昂昂qì chuǎn xū xū
气喘吁吁qì shēng qì sǐ
气生气死qì shì xiōng xiōng
气势汹汹qì xī yǎn yǎn
气息奄奄qì jié shēng sī
气竭声嘶qì xiàng yī xīn
气象一新qì ào xīn gāo
气傲心高qì yǔ áng áng
气宇昂昂qì yǔ xuān áng
气宇轩昂qì yǔ bù fán
气宇不凡qì mǎn zhì dé
气满志得qì líng xiāo hàn
气凌霄汉qì mǎn zhì jiāo
气满志骄qì jiāo zhì mǎn
气骄志满qì jí bài huài
气急败坏qì chuǎn xū xū
气喘吁吁qì jí bài sàng
气急败丧qì chōng dǒu niú
气冲斗牛qì zhuàng shān hé
气壮山河qì xuè fāng gāng
气血方刚qì guàn cháng hóng
气贯长虹qì xiàng wàn qiān
气象万千qì ruò shēng sī
气弱声嘶qì wèi xiāng tóu
气味相投qì fèn tián yīng
气愤填膺qì xiāo dǎn duó
气消胆夺qì shì xūn zhuó
气势熏灼qì shì páng bó
气势磅礴qì yǒng rú shān
气涌如山qì zhuàng lǐ zhí
气壮理直qì chōng niú dòu
气冲牛斗qì kè dǒu niú
气克斗牛qì tūn niú dǒu
气吞牛斗qì jué quán dá
气决泉达qì xiàng wèi xīng
气象卫星qì tūn shān hé
气吞山河qì dé zhì mǎn
气得志满qì zhuàng dǎn cū
气壮胆粗qì chōng xiāo hàn
气冲霄汉qì yú xiāo hàn
气逾霄汉qì dù bù fán
气度不凡qì zhuàng rú niú
气壮如牛qì cū dǎn zhuàng
气粗胆壮qì chōng zhì jiāo
气充志骄qì chuǎn rú niú
气喘如牛qì shù yǐ shuāi
气数已衰qì tǔ hóng ní
气吐虹霓qì gāo dǎn zhuàng
气高胆壮qì tūn wàn lǐ
气吞万里qì yē hóu dǔ
气噎喉堵qì tūn hóng ní
气吞虹霓qì duàn shēng tūn
气断声吞qì yàn xūn tiān
气焰熏天qì tūn yǔ zhòu
气吞宇宙qì gāo zhì dà
气高志大qì tūn hóng ní
气吞虹蜺qì shā zhōng kuí
气杀钟馗qì shù yǐ jìn
气数已尽qì yè shēng sī
气咽声丝qì yā shān hé
气压山河qì tūn hé shān
气吞河山qì jié shēng sī
气竭声澌qì rěn shēng tūn
气忍声吞qì tūn hú hǎi
气吞湖海qì yì xiāng tóu
气谊相投qì yì xiāng tóu
气义相投qì gài shān hé
气盖山河qì hāng xiōng pú
气夯胸脯qì yàn xiāo zhāng
气焰嚣张气势,
气焰qìyàn
(1) 一种真的或假的优越感，表现为傲慢的样子或态度。比喻[.好工具]威风、气势(多含贬义)
例气焰万丈例气焰嚣张英arrogance⒈ 见“气燄”。亦作“气焰”。
⒉ 原指开始燃烧、尚未成势的火焰。常以比喻人或其他事物的威势、声势。
引《左传·庄公十四年》：“人之所忌，其气燄以取之。”
《新唐书·丘和传赞》：“帝王之将兴，其威灵气燄有以动物悟人者。”
宋文莹《玉壶清话》卷一：“吕公神彩气燄略无少亏。”
清袁枚《随园诗话》卷八：“许爁者名坤，杭州人，在京师颇有气燄。”
梁启超《生计学学说沿革小史》第三章：“当时宗教之气燄极盛，生计制度一切皆受其影响。”
⒊ 指诗文的气势和力量。
引宋朱熹《五朝名臣言行录》卷四：“﹝寇準﹞好为诗，警策清悟，有刘梦得、元微之风格，其气燄奇拔，则又过之。”
《朱子语类》卷一〇六：“董仲舒、匡衡、刘向诸人文字皆善弱无气燄。”
比喻人的傲气和威风十分高涨。